Wat is abortus

Wie zijn er betrokken bij een abortus?

Allereerst is het belangrijk om te begrijpen wie er betrokken zijn bij een abortus. Ten eerste is dat de vrouw, die de abortus ondergaat. Ook is er een arts bij betrokken die de behandeling uitvoert of een kuur met pillen begeleidt. Maar wat veel mensen vergeten is dat er ook een ongeboren mens betrokken is bij iedere abortus.

Dit is geen kwestie van geloof, dit is een wetenschappelijk feit. Biologen wereldwijd zijn het erover eens dat individueel menselijk leven begint bij de bevruchting. Dan is er een nieuw wezen met 100% menselijk DNA, dat zich begint te ontwikkelen vanuit z'n eigen capaciteiten. Met andere woorden: dit nieuwe wezen is onderdeel van de menselijke levenscyclus. Dat maakt het heel iets anders dan bijvoorbeeld een spermacel of een stukje van je haar.

Wat er bij de bevruchting ontstaat en daarna groeit wordt vaak een 'embryo' genoemd. Met die term is niets mis, zolang we beseffen dat dit slechts de benaming is van een fase van menselijke ontwikkeling. Net zoals baby, kleuter of tiener slechts benoemen door welke fase een biologisch mens op dat moment gaat. Denk dus niet dat een embryo een ander wezen is of een soort pre-mens. Het leeft, het heeft het volledige DNA van een mens en het ontwikkelt zich binnen de menselijke levenscyclus.

Je kunt het ook zo zien: dat wezen heeft een toekomst zoals wij die ook hebben. Ook onze toekomst staat niet vast, maar we hebben de toekomst van een mens en dus hebben wij het recht die te behouden.



Welke redenen zijn er voor abortus?

In Nederland worden er geen eisen gesteld aan de redenen voor abortus. Een vrouw mag vóór de 24e zwangerschapsweek om iedere reden abortus doen. In de praktijk zien we dan ook dat sociaaleconomische redenen - zoals geen partner, geen kinderwens of financiële problemen - veruit de meest genoemde redenen voor abortus zijn. Een heel klein deel van de ruim 30.000 abortussen per jaar betreft een abortus nadat er een probleem was met het kind. In 2022 was dat aantal 6,88% van het geheel. Van die 6,88% gaat het in veel gevallen om handicaps die worden gevonden tijdens prenataal onderzoek, zoals het syndroom van Down. Dit zijn kinderen die vaak prima verenigbaar zijn met het leven, maar waarvan de ouders denken dat zij en/of het kind een te moeilijk bestaan tegemoet gaan, waardoor er wordt gekozen om het kind in de baarmoeder te doden. Dit is een tragische gebeurtenis voor de ouders, die een gewenst kind toch niet willen laten komen. Dat het voor hen tragisch is, wil echter niet zeggen dat ze toch de juiste keuze hebben gemaakt. Ook kinderen met het syndroom van Down zijn prachtig en zijn het leven waard.

Hoe werkt een abortus vanuit het perspectief van de ongeboren mens?

Er zijn verschillende manieren om het leven van een ongeboren mens te beëindigen. Dit wordt vaak een abortus genoemd. In Nederland mag dat alleen in samenwerking met een arts. De meeste mensen ondergaan een abortus via een abortuskliniek waar abortusartsen werken. Sommigen halen een abortuspilkuur bij de huisarts. Andere manieren zijn op dit moment in Nederland verboden. Hieronder vind je de verschillende abortusmethoden en de tijdsperiode waarin ze gebruikt worden.

Abortuspil

De abortuspil mag je tot en met 8 weken zwangerschap gebruiken. Dit betreft een kuur van verschillende pillen. Het doel van deze kuur is om het levende embryo te laten afsterven en uit je lichaam te laten komen. Er kunnen flinke bloedingen bij komen kijken en buikkrampen. Op het moment dat het embryo is afgestorven, is er geen weg meer terug. De toekomst van het embryo, oftewel de toekomst van een mens, is uitgewist. De reden dat je na 8 weken (en zeker na 10 weken) geen abortuspil meer mag gebruiken, is omdat dit extra gevaar oplevert voor de vrouw. Dat is ook tijdens een rechtszaak verklaard door de Stichting Samenwerkende Abortusklinieken (Stisan).

Zuidcurettage

Tot en met 13 weken zwangerschap kan er gekozen worden voor een zuigcurettage. Dan is de ongeboren mens nog klein genoeg om te worden vernietigd door de zuigkracht van een zuigkatheter. Diezelfde katheter zuigt alles resten vervolgens op.

Dilatatie & Extractie (verwijden & onttrekken)

Tussen 13 en 24 weken zal de ongeboren mens verwijderd moeten worden door de baarmoedermond eerst te verwijden en de mens vervolgens in stukken uit de baarmoeder te halen. Dit betekent dat de ongeboren mens ook gedood wordt door de instrumenten waarmee het uit elkaar getrokken wordt, tenzij er vooraf gekozen wordt voor een injectie door het hart of het doorknippen van de navelstreng.

Opwekken bevalling

Tussen 13 en 24 weken kan er ook worden gekozen voor het opwekken van de bevalling. De vrouw krijgt dan middelen toegediend die een miskraam opwekken waarbij de ongeboren mens ter wereld komt. Als het kind de vroegtijdige bevalling overleeft zal het vaak kort daarna sterven omdat het nog niet zelfstandig buiten het moederlichaam kan leven.